Suzana L.
urodzony: 1982
zastrzelony: 31 marca 2007
Miejsce zamieszkania: Elsenfeld/Franconia
Miejsce zbrodni. Miejsce zbrodni: Stuttgart
Pochodzenie: Kosowo
Dzieci: 2 córki (ur. 2004 i 2005), które od czasu zbrodni mieszkają z matką zabójcy w Kosowie
Sprawca: Avdyl Lajqi, jej były mąż, Albańczyk z Kosowa, w chwili zbrodni 32 lata, a w Niemczech już 16 lat

W 2000 roku Suzana ma 18 lat i jest żoną Serba mieszkającego w Niemczech. W 2002 roku zabiera ją do Elsenfeld we Frankonii i zaczyna się nad nią znęcać. Musi mieszkać w mieszkaniu z jego matką. Kiedy Suzana chce się uczyć niemieckiego, teściowa zabiera obie córki na spacer, żeby Avdyl mógł ją pobić. Suzana składa na niego doniesienie o napaść i gwałt. Jednak w sądzie zostaje uznana za niezdolną do zeznań, ponieważ według biegłego sądowego (!) jest w stanie ciężkiego urazu.

Kiedy pewnego dnia jej mąż zapomina zamknąć drzwi na klucz, Suzanie udaje się uciec. Policja odbiera ją i zabiera do schroniska dla kobiet. Suzana nie mówi po niemiecku, ale jej obrażenia są oczywiste.

Stamtąd udaje się do swojej rodziny w Kosowie, gdzie rozwiązuje małżeństwo. Popełnia też poważny błąd, zrzekając się opieki nad swoimi dwiema młodymi córkami.

Powraca do Niemiec i prosi o pomoc Młodzieżową Agencję Opiekuńczą. Urząd potrzebuje jednak kilku tygodni, w czasie których Avdyl zabiera dzieci z matką do Kosowa. Aby je odwiedzić, 25-latka chce polecieć do Prisztiny w marcu 2007 roku. Na lotnisku odkrywa w tłumie swojego męża. Po sześciu strzałach z bliskiej odległości Avdyl pluje na ciało żony.

W listopadzie 2007 roku, podczas procesu o morderstwo, oglądają nagranie wideo z przesłuchania Suzany. Po jego zakończeniu sędzia pyta, jak to możliwe, że mimo widocznych obrażeń, przesłuchujący powiedział do kobiety: "Nie wierzę w nic, co teraz powiesz". Sędzia przesłuchujący odpowiada, że nie miał tego na myśli. Również biegła psycholog wykręca się od tego. Była "związana podstawami naukowymi". Ze Stuttgarter Zeitung z 7.11.2007: " Zasadniczo wiarygodna, ale tak straumatyzowana przez doświadczenie przemocy, że nic nie można z nią zrobić prawnie - wzruszenie ramion najwyraźniej przeszło przez policję i prokuraturę".

W grudniu 2007 roku sprawca został skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności i uznany za winnego z pełnym zawinieniem.