Uchodźczyni z Iranu oświadczyła we wniosku o azyl w Holandii, że uciekła z kraju, ponieważ jej brat, który groził jej na podstawie (fałszywego) oskarżenia o cudzołóstwo, został zwolniony z więzienia. Sekretarz stanu odpowiedziała, że mogła poprosić władze irańskie o ochronę przed bratem.

W dniu 21 kwietnia Sąd Rejonowy w Utrechcie orzekł, że Sekretarz Stanu nie był uprawniony do przyjęcia stanowiska, że cudzoziemka mogła ubiegać się o ochronę przed władzami irańskimi w związku z groźbami jej brata, ponieważ istniały poważne wątpliwości co do tego założenia.

Sąd Okręgowy uwzględnił odwołanie cudzoziemki, w związku z czym Sekretarz Stanu musiał ponownie rozpatrzyć ten wniosek o udzielenie azylu.

W uzasadnieniu swojego orzeczenia Sąd Okręgowy powołał się na nowe informacje zawarte w oficjalnym komunikacie w sprawie Iranu z lutego 2021 roku. Ten oficjalny raport szczególnie negatywnie ocenia sposób, w jaki władze irańskie radzą sobie z przemocą związaną z honorem.

Na przykład, oficjalny raport wyraża podejrzenie, że władze irańskie czasami klasyfikują zabójstwa honorowe jako zaginięcia, wypadki, samobójstwa lub podejrzane zgony, a przypadek Rominy Ashrafi ilustruje, jaka jest generalnie reakcja władz, gdy ktoś szuka ochrony przed przemocą związaną z honorem.

Romina Ashrafi uciekła z domu ze swoim 35-letnim chłopakiem po tym, jak jej ojciec nie wyraził zgody na ich małżeństwo. Pięć dni później zostali zatrzymani przez policję. Mimo że Romina złożyła skargę na policji i w sądzie na brutalne zachowanie ojca, pozwolono jej przyjechać po nią. Następnie ojciec ściął ją w środku nocy w jej sypialni. Dostał za to tylko dziewięć lat więzienia.