Historia zabójstw honorowych: Sengül Obinger (1997)

Sengül Obinger
Urodzony: 1973
Usiłowanie zabójstwa: 7 sierpnia 1997 r.
Miejsce zamieszkania: Norymberga
Pochodzenie: Turcja
Dzieci: 1 córka (w chwili popełnienia zbrodni miała 4 lata)
Sprawca: Rasit D., jej mąż (26 lat)

Sengül urodziła się w Norymberdze. Jeszcze zanim skończyła 18 lat, rodzice szukali dla niej męża w Turcji. Rasit, daleki krewny, przyjeżdża do Niemiec i przez pięć lat znęca się nad żoną. Z małżeństwa rodzi się córka.

Sengül nie udaje się zdobyć matury i zgodnie z życzeniem ojca zostaje fryzjerką. Ale ona kontynuuje naukę i pracuje jako menedżer personalny i doradca podatkowy. Jej mąż staje się jeszcze bardziej zazdrosny i bije ją i ich córkę. Sengül kilkakrotnie ucieka do schroniska dla kobiet.

Sengül chce rozwodu z powodu ekscesów przemocy. Rasit bije ją na ulicy przed kancelarią adwokacką. Potem ucieka do Turcji. Tam rodzina daje mu broń.

7 sierpnia 1997 roku Rasit szturmuje mieszkanie rodziców Sengül. Strzela do jego córki, żony, szwagierki i teścia. Temu ostatniemu udaje się go przegonić siekierą. Następnie Rasit popełnia samobójstwo.

W wyniku znęcania się córka Sengüla pozostaje niepełnosprawna fizycznie i umysłowo. Później Sengül ponownie wychodzi za mąż i rodzi syna. Süddeutsche Zeitung pisze, że teraz chce studiować prawo.

W 2011 roku ukaże się jej autobiografia Löwinnenherz (=Lioness Heart).

Co to jest zabójstwo honorowe?

Morderstwo dla honoru jest morderstwem w imię honoru. Jeśli brat morduje swoją siostrę, aby przywrócić honor rodziny, to jest to zabójstwo honorowe. Według aktywistów, najczęstszymi powodami morderstw dla honoru są:

odmawia współpracy w zaaranżowanym małżeństwie.
chce zakończyć związek.
była ofiarą gwałtu lub napadu na tle seksualnym.
został oskarżony o stosunki seksualne poza małżeństwem.

Obrońcy praw człowieka uważają, że co roku dokonuje się 100 tys. zabójstw honorowych, z których większość nie jest zgłaszana władzom, a niektóre są nawet celowo ukrywane przez same władze, na przykład dlatego, że sprawcy są dobrymi przyjaciółmi lokalnych policjantów, urzędników lub polityków. Przemoc wobec dziewcząt i kobiet pozostaje poważnym problemem w Pakistan, Indie, Afganistan, Irak, Syria, Iran, Serbia i Turcja.