Semra Uzun
urodzony: 1983
zasztyletowany na śmierć: 25 listopada 2004
Miejsce zamieszkania: Berlin-Wittenau
Kraj pochodzenia: Turcja
Dzieci: córka Eda (ur. 2001), syn z nowego związku (ur. 2004)
Sprawca: jej były mąż Cengiz Uzun (w chwili popełnienia zbrodni miał 26 lat)

Semra dorasta w Berlinie. W 1994 roku umiera jej matka, miesiąc później ojciec ponownie się żeni. Możliwe, że nowa żona nie akceptuje Semry. Jest traktowana jak domowa niewolnica. Aby się jej pozbyć, ojciec wydaje Semrę za mąż za jej kuzyna Cengiza, gdy ma 12 lat (prawdopodobnie przez telefon). Trzy lata później trwają przygotowania do ślubu. Semra ucieka do berlińskiego schroniska dla dziewcząt Papatya.

Ojciec namawia córkę, organizację pomocy dla dziewcząt i urząd ds. młodzieży, aby Semra wróciła do domu.

Grozi nawet, że obleje się benzyną i popełni samobójstwo. Zapewnia na piśmie, że nie będzie zmuszał córki do małżeństwa.

Semra wraca do swojej rodziny, a kilka dni później zostaje zabrana do Turcji i wydana za mąż. Następnie wraz z mężem wraca do Berlina.

Małżeństwo nie układa się najlepiej, Cengiz jest agresywny, ciągle trzeba wzywać policję w związku z przemocą domową. W wieku 21 lat Semra rozwodzi się z nim, zamieszkuje z córką i zaczyna nowy związek. Ma syna.

Sytuacja zaostrza się, gdy bezrobotnemu Cengizowi zaczyna grozić prawo pobytu. Jego prawnik radzi mu, by powoływał się na szczególnie bliskie relacje z dzieckiem. Przypuszczalnie z tego samego powodu Cengiz nagle twierdzi, że drugie dziecko jego byłej żony jest również jego. Test na ojcostwo obala to kłamstwo.

Ale teraz Cengiz chce zobaczyć swoją córkę. Ponieważ jest agresywny, może to robić tylko pod nadzorem urzędu ds. młodzieży. Ale Eda nie chce się z nim bawić. Spotkanie zostaje przerwane. Chwilę później Cengiz zabija swoją byłą żonę na ulicy, zadając ponad 30 ciosów nożem na oczach ich trzyletniej córki. Zostaje aresztowany na miejscu zdarzenia.

We wrześniu 2005 r. sprawca zostaje skazany na 12 lat więzienia. Podobno czuł się znieważony, bo córka nie chciała się z nim bawić. W sądzie twierdzi, że nie było to małżeństwo pod przymusem (co nie jest rzadkością, sprawcy zazwyczaj twierdzą, że było to małżeństwo z miłości). Adwokat współoskarżonego twierdzi, że ojciec Semry po prostu sprzedał swoją córkę.