Daniela
ur. 1978 r.
zasztyletowana na śmierć: 11 listopada 2008
Miejsce zamieszkania: Stuttgart-Bad Cannstatt
Pochodzenie: Ofiara: Sardynia, Sprawca: Włochy
Dzieci: 2 synów (w chwili popełnienia przestępstwa w wieku 3 i 7 lat)
Sprawca: jej mąż Massimo (w chwili popełnienia zbrodni 34 lata)
Mówi się, że zabójstwa honorowe popełniane są również w rodzinach chrześcijańskich. Są one jednak bardzo rzadkie. Ten przypadek może być jednak jednym z nich: W listopadzie 2008 roku Włoch z Bad Cannstatt zadźgał na śmierć swoją żonę, która rozwiodła się z nim kilka tygodni wcześniej. Po ślubie w 2000 roku Massimo pracował jako robotnik, ale teraz żył z zasiłku. Ponieważ był zakwaterowany w schronisku, można założyć, że był mniej zintegrowany niż jego żona.
Pod pretekstem zabrania jej na spotkanie z prawnikiem rozwodowym, mężczyzna uzyskuje dostęp do mieszkania, które kiedyś dzielili. Daniela odwozi syna na autobus szkolny. Kiedy wraca do domu, by zająć się drugim synem, Massimo popycha ją na łóżko, klęka na niej i wbija jej nóż w klatkę piersiową. Trzyletni syn widzi fragmenty zbrodni.
Wtedy zabójca idzie z synem na policję.
Massimo został skazany na śmierć.
Massimo został skazany w kwietniu 2009 roku przez Sąd Okręgowy w Stuttgarcie na karę dożywotniego więzienia (bez szczególnego ciężaru winy). Oświadczył on, że jego żona miała romans. Okazało się to jednak czystym zmyśleniem, ale jest to element, który można znaleźć w wielu przypadkach zabójstw honorowych: Kobieta zostaje ukarana za (być może tylko domniemane) seksualne samookreślenie. Fakt, że Massimo kilkakrotnie bił swoją żonę i pozwalał jej wychodzić samej z domu w czasie trwania małżeństwa tylko pod pewnymi warunkami, również wskazuje na ten kierunek.
Stuttgarter Zeitung pisze, że Daniela i Massimo poznali się już w wieku 14 i 19 lat. To może być romans z dzieciństwa, ale może też wskazywać na wymuszone małżeństwo.
