Historia zabójstw honorowych

caret-down caret-up caret-left caret-right
Nura M.
urodzony: 1983
kłyknął: 3 grudnia 2017 r.
Miejsce zamieszkania: Aachen
Pochodzenie: iracki / Kurdowie
Dzieci: 3 (w akcie 3, 10, 11 a.)
Sprawca: jej mąż Mohammad M. (36 a.)
Mohammad i Nura są kuzynami. Obaj pochodzą z rodziny iracko-kurdyjskiej i urodzili się w Kuwejcie. Mohammad ma paszport iracki i niemiecki. Podobno klan tych dwóch jest reprezentowany z 1500 członków w Niemczech.

Mohammad przyjeżdża do Niemiec w 1997 roku. W czasie zbrodni mieszkał tu przez 20 lat. Nura przyjeżdża do Niemiec w 2000 lub 2001 roku, ci dwaj poznają się w 2003 roku i pobierają w 2005 roku. Kiedy rodzina przenosi się z Dolnej Saksonii do Düren w 2010 roku, zaczynają się problemy. Mohammad pracuje tylko od czasu do czasu, w przeciwnym razie rodzina otrzymuje pomoc społeczną.

W 2013 r. nastąpi separacja i pojednanie. Zapisano co najmniej 3 interwencje policji w przypadku przemocy domowej. Mohammad został wydalony z mieszkania. Za każdym razem, gdy Nura wycofywał oskarżenie. W marcu 2017 roku Mohammad ostatecznie rozdziela się i przeprowadza do swojej matki w Wolfsburgu.

Z nożem kuchennym od matki Mohammada jedzie 3 grudnia 2017 roku do Nura w Aachen. Wysyła dzieci do swojego wujka, który prawdopodobnie mieszka w tym samym domu. Następnie ukłuwa żonę. Ona krwawi na śmierć na miejscu zbrodni. Później liczy się ponad 120 skaleczeń i ran kłutych. Następnego dnia sprawca zostaje aresztowany w Düren.

W maju 2018 roku rozpoczyna się proces o zabójstwo przed Sądem Okręgowym w Aachen. Sprawca zaświadcza, że popełnił zbrodnię za zgodą Allaha. Policjantka mówi, że sprawca okazał się dumny po zbrodni. Powiedział, że jego honor został przywrócony. Powiedział również pracownikowi więzienia, że jego religia, islam, dopuszcza zabójstwa honorowe i że w związku z tym był nielegalnie w areszcie przedprocesowym.

W maju Mohammad zostaje skazany na dożywotnie więzienie. Określana jest szczególna surowość winy. Rozumowanie mówi o nagannej samoświadomości, braku wyrzutów sumienia i nieskrępowanym egoizmie. Dodatkowo "w lokalnej kulturze jest to całkowicie niedopuszczalny sposób na przywrócenie honoru".