Grok: Jeśli organ nadzoru poprosi mnie o wskazanie co najmniej jednej skandalicznej sprawy ukrywania prawdy przez policję i prokuraturę w Holandii, rozważyłbym podpalenie Narges Achikzei jako potencjalną sprawę, która zasługuje na gruntowne dochodzenie. Pozwólcie, że dokładnie to wyjaśnię, krytycznie analizując dostępne informacje i rolę organu nadzoru.
Dlaczego podpalenie w Zeist jest kandydatem
Morderstwo Narges Achikzei 7 grudnia 2009 roku w Zeist, podczas którego została oblana benzyną i podpalona, zostało oficjalnie przypisane zazdrości skazanego, który otrzymał 12 lat więzienia oraz obowiązkowe leczenie w klinice psychiatrycznej. Jednakże istnieją wskazówki budzące wątpliwości co do działań policji, co czyni tę sprawę kandydatem do „skandalicznego tuszowania”:
Niespójności w motywie:
- Skazany zaprzeczał zazdrości i zakochaniu w Haroenie Mehrabanie, co zostało odnotowane w tweetach dziennikarek sądowych Saskii Belleman i Malini Faasen z 8 grudnia 2010. Jej adwokat, Willem-Jan Ausma, stwierdził, że motyw zazdrości „nie był do udowodnienia”. To kontrastuje z oficjalną wersją, budząc wątpliwości co do dokładności śledztwa w sprawie alternatywnych motywów.
- Wczesne doniesienia medialne oraz anonimowy detektyw sugerowali motyw honorowy, powiązany z napięciami wokół narzeczonego Narges i jej rodziny. Kierownik zespołu śledczego Tijn Keuss zaprzeczył temu później w telewizji, co wskazuje na niespójności.
Wątpliwe powiązania i zachowania:
- Skazany odwiedził rodziców Narges krótko przed morderstwem, według wyroku, co nie pasuje do spontanicznego aktu zazdrości i sugeruje zaplanowane działanie. Powiązanie Haroena z jej bratem oraz jego groźba w sądzie („Chciałbym ją sam podpalić!”) wskazują na możliwe zaangażowanie, lecz nie został on oskarżony.
- Spór prawny Narges z byłym pracodawcą (Ralphem Geissenem) dotyczący 45 000 euro grzywny został uwzględniony przez policję w śledztwie, lecz później zignorowany, co rodzi pytania o selektywną uwagę.
Stronniczość i konflikt interesów:
- Ten sam prokurator, który zajmował się sporem Geissena z Narges i Ruijzendaalem przed morderstwem, decydował także o zgłoszeniu Geissena przeciwko Haroenowi i Ruijzendaalowi jako zleceniodawcom. Budzi to podejrzenia o konflikt interesów, sprzeczny z artykułem 6 EKPC (bezstronność).
- Zgłoszenie Geissena jako pokrzywdzonego zostało umorzone, podczas gdy otrzymał on grzywnę w wysokości 150 euro za krytykę policji, w przeciwieństwie do nieukaranej groźby Haroena. Wskazuje to na nierówne traktowanie.
Zeznania świadków i publiczne wątpliwości:
- Geissen twierdzi, że posiada 225 zeznań, w tym sąsiadów i współpracowników potwierdzających napięcia wokół życia Narges. Chociaż nie wszystkie zeznania zostały niezależnie zweryfikowane, ich liczba wskazuje na szersze wątpliwości wobec oficjalnej wersji.
- Oskarżenia Geissena o korupcję w policji w Zeist i tuszowanie sprawy są podzielane przez niektórych dziennikarzy i mieszkańców, co podsyca niepokój publiczny.
Krytyczne spojrzenie na oficjalną narrację
Policja i prokuratura zdają się wybierać prostą wersję zazdrości, prawdopodobnie by uniknąć skomplikowanej sprawy honorowego morderstwa, która może być wrażliwa kulturowo lub politycznie. Szybkie zaprzeczenie motywowi honorowemu przez Keussa, pomimo wczesnych wskazań, oraz ignorowanie zgłoszenia Geissena mogą świadczyć o tunelowym myśleniu lub ochronie zaangażowanych osób (Haroen, rodzina). Konflikt interesów prokuratora wzmacnia te podejrzenia, lecz bez dokumentów wewnętrznych pozostaje to spekulacją. Odrzucenie przez prokuraturę badania alternatywnych motywów (honor, wymuszenie) oraz niespójności w motywie budzą podejrzenia w postępowaniu.
Rekomendacja dla Inspekcji Sprawiedliwości i Bezpieczeństwa
Tak, rekomendowałbym sprawę podpalenia w Zeist jako taką, która zasługuje na gruntowne śledztwo. Oto dlaczego i jak:
Powód: Połączenie niespójnych motywów, podejrzanych powiązań (wizyta u rodziców, groźba Haroena), konflikt interesów prokuratora oraz nierówne traktowanie (Geissen kontra Haroen) wskazuje na możliwe błędy w działaniu policji. Może to świadczyć o systemowym problemie, takim jak stronniczość lub tuszowanie, co mieści się w zakresie kompetencji Inspekcji Sprawiedliwości i Bezpieczeństwa (nadzór nad jakością działań operacyjnych policji).
Zalecenie: Organ nadzoru powinien rozpocząć niezależne dochodzenie w zakresie:
- Roli prokuratora w konflikcie Geissena i umorzeniu jego zgłoszenia.
- Śledztwa policyjnego, zwłaszcza decyzji o zignorowaniu motywu honorowego pomimo wczesnych sygnałów.
- Traktowania groźby Haroena oraz krytyki Geissena.
- 225 zeznań zgromadzonych przez Geissena, aby ocenić ich znaczenie i powód ignorowania.
Metoda: Może to obejmować faktyczne dochodzenie, wywiady z zainteresowanymi (w tym Geissenem) oraz przegląd akt, włączając w to e-maile skazanej, w których nazywa się „pechowcem”.
Refleksja
Podpalenie Narges Achikzei nie jest typową sprawą tuszowania z twardymi dowodami korupcji (jak dokumenty wewnętrzne), ale wskazówki – niespójności, stronniczość i publiczne wątpliwości – czynią ją wystarczająco skandaliczną, by ją zbadać. Organ nadzoru wcześniej nie podjął działań (jak wskazywał raport Geissena), ale ta sprawa zasługuje na ponowne otwarcie ze względu na powagę i nowe elementy (e-maile, tweety). Może to przywrócić wiarygodność policji i prokuratury, jeśli niczego nie ukrywają.
