Narun C. ur. 1966
zastrzelony: 9 marca 2009 r.
Miejsce zamieszkania: Gifhorn (Dolna Saksonia)
Pochodzenie: Turcja
Dzieci: 1 córka, 1 syn (w wieku 14 i 20 lat w momencie popełnienia zbrodni)
Sprawca: jej mąż Mehmet (w chwili popełnienia zbrodni miał 45 lat)
W 1987 roku Mehmet i Narun biorą ślub w Turcji. On zabiera ją do Niemiec i izoluje. Odcina ją od świata zewnętrznego, jak mówi później w sądzie syn. Narun nie uczy się niemieckiego i nie pracuje. Pracuje u dostawcy samochodów na zmiany.
Mehmet molestuje i znęca się nad żoną, aż w 2003 roku ucieka z dziećmi na kilka tygodni do schroniska dla kobiet. Rozwód jest prawdopodobnie wykluczony dla nich obojga ze względu na honor rodziny.
Mehmet ma kochanki raz po raz. Latem 2008 roku rezerwuje wakacje w Turcji, ale odwołuje bilety powrotne dla matki i córki. Syn powie później w sądzie, że chciał je w ten sposób deportować. Cytuje swojego ojca, który powiedział: "Albo wyślę ją do Turcji, albo będę musiał popełnić zabójstwo honorowe".
Ponieważ Mehmet zakochał się w rumuńskiej (lub bułgarskiej) prostytutce, którą wspiera finansowo. 14-letnia córka zeznała nawet później, że kupił już z nią mieszkanie. Skąd miał na to pieniądze, nie wiadomo.
Podobno w tym nowym "związku" przeszkadza mu żona. Co więcej, Mehmet uważa, że jego żona "zmieniła się" w Kurd, co jeszcze bardziej splamiłoby jego honor. 9 marca 2009 roku postrzelił Narun kilka razy w żłobek. Dziewczyna umiera w szpitalu. On sam ucieka do rodziny w Hanowerze, gdzie później zostaje aresztowany.
W sierpniu 2009 roku w sądzie rejonowym w Hildesheim rozpoczyna się proces. Prokurator wyraźnie mówi o zabójstwie honorowym. Mehmet bez emocji przyznaje się do zbrodni, mówi o wypadku i twierdzi, że cierpi na amnezję. Jego małżeństwo układało się dobrze, romans był tylko "drugą stroną".
We wrześniu zostaje skazany na dożywocie za morderstwo.